اپی روبیسبن

اپیروبیسین در درمانسرطان سینه، مثانه، میلوم مولتیپل،لنفومها، لوسمیهای حاد، سرطان رحم،تخمدان، پروستات و دستگاه گوارشمصرف شده است.

اپیروبیسین توسط کبدمتابولیزه شده و عمدتا از طریق صفرا دفعمیشود. نیمه عمر دارو 30-40 ساعتاست و از سد خونی ـ مغزی نیز عبورنمیکند.

اپیروبیسین از دستهآنتیبیوتیکهای ضدسرطان است واحتمالا از طریق اتصال به DNA مانعساخت اسیدهای هستهای میشود.

لکوپنی یا عفونت، التهابمخاط دهان و التهاب ریوی از عوارضجانبی دارو هستند. تداخلهای داروئی: این دارو با آلوپورینولکلشی سین، سایر داروهای تضعیف کنندهمغز استخوان، رادیوتراپی و دانوروبیسنتداخل دارد.

1 ـ اپیروبیسین نباید دربیمارانی که قبلا مقادیر تجمعی کاملاپیروبیسین و دانوروبیسین را دریافتکردهاند، مصرف شود. 2 ـ با مصرف اپیروبیسین در فواصل یکهفتهای ممکن است خطر عوارض جانبیقلبی و خونی کمتر شود. 3 ـ اپی روبیسین را باید بصورت تزریقوریدی آهسته تجویز کرد. به علت تحریکورید در محل تزریق و احتمال خطر بروزترومبوفلبیت و نشت دارو به بافتهایاطراف رگ، انفوزیون وریدی دارو توصیهنمیشود. 4 ـ اپیروبیسین موجب نکروز موضعیبافتها میشود به همین دلیل بصورتعضلانی یا زیرجلدی نباید تزریق شود.

اپیروبیسین به مقدار135mg/m2 هر 3 هفته یکبار یا 45mg/m2برای سه روز متوالی هر 3 هفته یکبارمصرف میشود. مقدار مصرف تاماپیروبیسین نباید از حدود 1g/m2 بیشترشود.

Injection: 10 mg, 50 mg