کلرمتین

این دارو در بیماریهایسرطان ریه، لوسمی، (لنفوسیتیک مزمن ولوسمی میلوسیتیک مزمن)، لنفومهوچکینی (و بعضی از انواع غیرهوچکینی)، ترشحات ناشی از توموربدخیم، میکوزفونکوئید و پلی سیتمی ورابکار برده میشود.

کلرمتین بسرعت توسطمایعات بدن غیرفعال و بعد از تزریق داخلحفرهای بطور ناقص جذب میگردد. ایندارو بسرعت توسط بافتها و مایعات بدنخنثی و اثر آن طی چند ثانیه تا چند دقیقهظاهر میشود.

این دارو با ایجاد اتصال بیندو رشته DNA و نیز RNA موجب مهارساخت پروتئینها و نهایتا مرگ سلولمیگردد.

در موارد زیر دارو باید با احتیاطتجویز گردد: 1 ـ کاهش فعالیت مغز استخوان، افرادی کهسابقه تومور مغز استخوان و یا عفونتهایشدید و گسترده داشتهاند. 2 ـ این دارو احتمالا باعث تضعیف گنادهادر هر دو جنس میگردد.

تب، لرز و یا گلو درد، وقفهدر فعالیت اندامهای تناسلی، بثوراتناگهانی، کاهش شنوایی و زنگ زدن گوشاز عوارض جانبی شایع این دارو میباشند. تداخلهای داروئی: کلرمتین ممکن استغلظت خونی اسیداوریک را افزایش دهد.بنابراین اگر همزمان با آلوپورینول وکلشیسین مصرف شود، تنظیم مقدارمصرف داروهای ضد نقرس ضروریاست.

1 ـ احتمال بروز مکررتهوع، استفراغ و کاهش اشتها وجود داردولی درمان را با وجود این عوارض بایدادامه داد. 2 ـ در صورت بروز خونریزی غیرطبیعی،دفع دشوار ادرار، مدفوع سیاهرنگ ووجود نقاط قرمز رنگ در روی پوستحتما پزشک باید در جریان قرار گیرد. 3 ـ از استنشاق و تماس چشمی و خوراکیبا دارو خودداری گردد و در صورت تماسفورا محل با آب برای حداقل 15 دقیقه وسپس با محلول 2% تیوسولفات سدیمشسته شود.

بصورت تجویز وریدی،مقدار 0/4 mg/kg/day بصورت یک جا یا در2-4 مقدار منقسم متوالی مصرف میشود.در تجویز داخل حفرهای میزان mg/kg 0/4یا بصورت داخل پریکارد مقدار mg/kg 0/2مصرف میشود. این مقدار در افرادی کهقبلا تحت درمان با دیگر داروهای سمیبرای سلول قرار گرفتهاند. به0/2-0/3mg/kg/day کاهش مییابد.

Injection: 10 mg