منیزیم سولفات

این دارو برای برطرفکردن کمبود منیزیم، آریتمی، بعد از مواردمشکوک به سکته قلبی و جلوگیری از تشنجناشی از اکلامپسی مصرف میشود.

از راه وریدی اثر داروبلافاصله شروع و حدود 30 دقیقه ادامهمییابد. این دارو از طریق کلیهها دفعمیشود.

مکانیسم اثر منیزیم کاملاشناخته شده نیست، اما بر پمپ Na+/K+ATPase، کانالهای سدیمی،پتاسیمی و کلسیمی تأثیر میگذارد.همچنین موجب کاهش آزاد شدن استیلکولین در محل اتصال عصب ـ عضلهمیگردد.

در صورت وجود بلوکقلبی نباید مصرف شود.

1 ـ این دارو در نارسایی کبدی ویا کلیوی باید با احتیاط فراوان تجویز شود. 2 ـ در طول مدت تجویز این دارو، غلظتمنیزیم و سایر الکترولیتهای خونی مرتباکنترل شود. 3 ـ تزریق داخل عضلانی این دارو دردناکاست.

زیادی منیزیم خون، تهوع،استفراغ، تشنگی، برافروختگی پوست،کاهش فشارخون، آریتمی، اغماء، تضعیفتنفسی، خواب آلودگی، توهم، فقدانرفلکس تاندونی و ضعف عضلانی ازعوارض جانبی این دارو هستند.

1 ـ در طول مصرف ایندارو در اکلامپسی، ECG، فشارخون وعلائم افزایش غلظت پلاسمایی، باید کنترلشود و در صورت بروز نشانههایمسمومیت با منیزیم (عدم رفلکس زانو،ضعف، تهوع، احساس داغ شدن،برافروختگی، خواب آلودگی، تاری دید ولرزش صدا) تزریق گلوکونات کلسیمتوصیه میشود.

در درمان کمبود منیزیمحداکثر 160 میلی مول یون منیزیم و تا 5روز ممکن است تجویز شود. منیزیمسولفات در آغاز یا بهصورت تزریقعضلانی و یا انفوزیون وریدی تجویزمیگردد. مقدار مصرف نگهدارنده 20 ـ 10میلی مول یون منیزیم در روز است. درآریتمیها همراه با کاهش پتاسیم و یاآریتمی از نوع torsades de points مقدار 8 میلی مول یون منیزیم طی 15 ـ 10 دقیقهتزریق وریدی میشود که در صورت لزوممیتوان این مقدار مصرف را یکبار دیگرتکرار کرد. بعد از سکته قلبی، ابتدا 8 میلیمول یون منیزیم طی 20 دقیقه تزریقوریدی میشود و سپس 72 ـ 65 میلی مولیون منیزیم طی 24 ساعت انفوزیونمیشود. برای جلوگیری از تشنجاتاکلامپسی در ابتدا چهار گرم سولفاتمنیزیم طی 20 دقیقه تزریق وریدیمیشود. سپس انفوزیون وریدی یک گرمدر ساعت سولفات منیزیم ادامه مییابد. درصورت بروز تشنج مجدد میتوان 4 ـ 2گرم سولفات منیزیم را تزریق وریدی کرد.

این دارو به علت رقابتبا یون کلسیم اثر داروهای غیر دپلاریزانشل کننده عضلات را افزایش میدهد.

Injection : (As sulphate 7 H2O) 10% , 20% , 50%