پاراتورمون

از این هورمون در درمان کمکاری حاد غده پاراتیروئید همراه با تتانی،به منظور افزایش غلظت کلسیم پلاسمااستفاده میشود. در مصرف طولانی مدتاین دارو، استفاده از کلسیم بهمراه ویتامینD ترجیح داده میشود. این دارو همچنیندر تشخیص افتراقی کمکاری غدهپاراتیروئید بکار میرود.

این هورمون تنها از راهتزریقی قابل استفاده است. در کبد یا کلیهتجزیه و به اجزای پپتیدی تبدیل میگردد.کمتر از یک درصد دارو از راه ادرار دفعمیشود. نیمه عمر کوتاهی دارد اثر آن بهکندی شروع میشود ولی تا 36 ساعتباقی میماند.

هورمون پاراتیروئید با اثر برروی استخوان، کلیهها و دستگاه گوارشبر روی تعادل کلسیم پلاسما نقش دارد.این هورمون تخریب استخوان را افزایشمیدهد و تشکیل 1 و 25 ـ دی هیدروکسیکوله کلسیفرول را در کلیهها تحریکمیکند. همچنین این هورمون دفع کلیویفسفات غیرآلی و کلسیم و جذب رودهایکلسیم و فسفات را افزایش میدهد.

در افرادی که غلظتخونی کلسیم آنها بالا میباشد، این دارونباید مصرف شود.

1 ـ تتانی ناشی از اختلالاتمتابولیسمی که ارتباط با کارکرد غیرطبیعی پاراتیروئید ندارد، نباید با این دارودرمان شود. 2 ـ از آنجا که شروع اثر دارو کند است،برای تخفیف سریع بیماری، تجویز داخلوریدی کلسیم ضروری است.

مصرف مقادیر زیاد ایندارو ممکن است موجب افزایش بیش از حدکلسیم پلاسما و در نتیجه موجب بروزضعف، بیاشتهائی، استفراغ، اسهال و درنهایت اغماء و مرگ شود. در صورت بالابودن میزان کلسیم پلاسما به مدت طولانی،امکان رسوب کلسیم در بافتهای نرم نظیرکلیهها وجود دارد.

در تتانی شدید ناشی از کمکاری پاراتیروئید، مقدار 40 ـ 20 واحد هر12 ساعت یکبار مصرف میشود. درتشخیص افتراقی کمکاری غده پاراتیروئیدمقدار 200 واحد پاراتورمون بصورتداخل وریدی تزریق میشود.

Injection : 100 U/ml