منوتروپینها همراه با HCGبه منظور تحریک تخمکگذاری و باروریدر آن دسته از بیماران مبتلا به اختلالعملکرد تخمدانی که دچار نارسائی اولیهتخمدان نباشند، استفاده میشود. بطورکلی منوتروپینها در بیماران مبتلا بهکمکاری غدد جنسی ناشی از هیپوتالاموسکه به کلومیفن پاسخ ندادهاند، دارویانتخابی برای القاء تخمکگذاری میباشند.مصرف همزمان منوتروپین و HCGبهمنظور تحریک و تسریع تکامل سلولهایتخمک در تکنیکهای باروری خارج از بدن(IVF) بکار برده میشود. این ترکیبدارویی همچنین به منظور تحریکاسپرماتوژنز در مردان مبتلا به کمکاریبیضهها ناشی از کمبود گنادوتروپین اولیهیا ثانویه، استفاده میشود.
این دارو از طریق کلیه دفعمیشود.
منوتروپینها حاوی LH وFSH میباشند. ترکیب ایندو هورمونموجب تحریک رشد فولیکول و بلوغ آنمیگردد. تجویز متوتروپینها، بدنبالتجویز HCG و افزایشغلظتتستوسترون،موجب القاء اسپرماتوژنز میگردد.
در صورت وجودخونریزی غیر طبیعی واژن با علتنامشخص و همچنین در کیست تخمدان یابزرگی بیش از حد تخمدانها که مربوط بهسندرم تخمدان پلی کیستیک نمیباشد،نباید از منوتروپینها استفاده شود.
1 ـ استفاده از منوتروپینها برایالقاء تخمکگذاری در زنان نابارور، همراهبا شیوع بالای حاملگی چندقلو یا چندقلوزائی میباشد. این امر میتواند خطرتولد نوزدان نارس و سایر مشکلات همراهبا حاملگی چندقلو را افزایش دهد. 2 ـ رژیم دارویی بسته به پاسخ هر بیمارمتغیر بوده و چنانچه تخمدانها بطورغیرطبیعی بزرگ شده یا غلظت استرادیولسرم در روز آخر درمان با منوتروپینها،بیش از حد افزایش یافته باشد، نباید HCGرا تجویز نمود.
از عوارض شایع مصرفدارو در خانمها میتوان به بزرگ شدنتخمدانها یا کیست تخمدانی خفیف تامتوسط، درد، تورم و تحریک در ناحیهتزریق، بروز بثورات جلدی در سطح بدن یادر محل تزریق و نیز چند قلوزائی اشارهنمود.
1 ـ دارو باید به میزانمناسب تجویز گردد و در حین درمان،بیمار کاملا تحتنظر و کنترل پزشک قرارگیرد. 2 ـ وجود مشکلاتی همچون خونریزیهایغیر طبیعی واژن و نیز کیست یا بزرگیتخمدانها موجب تغییر پاسخ بیمار بهدرمان دارویی میشود. 3 ـ طی درمان، درجه حرارت روزانه بدن ونیز زمان مقاربت باید دقیقا ثبت گردد.
میزان داروی تجویزی،بایستی بطور انفرادی و براساس نیاز هربیمار، بر مبنای پاسخ بالینی وی تنظیمگردد. در صورت عدم وقوع تخمکگذاریپس از یک دوره درمان، رژیم درمانی رامیتوان مجددا تکرار نمود. در صورتیکهپس از 2 دوره درمان باز هم تخمکگذاریرخ ندهد، باید حتیالمقدور از شیوههایدیگر درمان استفاده گردد. به منظور القاء تخمکگذاری 75 واحد LHو75 واحد FSH، یکبار در روز و به مدت 7روز یا بیشتر به شکل تزریق عضلانیتجویز میشود که بدنبال آن 5000تا10/000 واحد HCG یک روز پس ازآخرین مقدار مصرف منوتروپینها،تجویز میشود. در صورت نیاز، میتوانمقدار مصرف دارو را به 75-150 واحدFSH و 75-150 واحد LH هر 4 ساعتیکبار و به مدت 5 روز افزایش داد. در درمان ناباروری مردان و کمکاریبیضهها ناشی از کمبود گنادوتروپینها 75واحد FSH و 75 واحد LH بطریق تزریقداخل عضلانی، 3 بار در هفته (به اضافه2000 واحد HCG دو بار در هفته) و بهمدت حداقل 4 ماه تجویز میشود. درصورتیکه اسپرماتوژنز، پس از چهار ماهافزایش نیافته باشد، میزان تجویز را باید بهمیزان 150 واحد FSH و 150 واحد LH، سهبار در هفته (بدون ایجاد تغییر در میزانHCG)، افزایش داد.
Injection: 75 IU FSH + 75 IU LH