ریتودرین

RITODRINE HCI

موارد مصرف:

ریتودرین برای جلوگیری اززایمان زودرس غیرپیچیده تجویز میشود.

فارماکینتیک:

این دارو از راه خوراکیجذب شده و دارای متابولیسمگذر اولکبدی میباشد. در تزریق وریدی بعد از 5دقیقه و از راه خوراکی بعد از 60ـ30 دقیقهاثر دارو شروع میشود. قسمت عمده ایندارو بدون تغییر و قسمت کمی هم پس ازمتابولیزه شدن در کبد و از طریق ادرار دفعمیشود.

مکانیسم:

این دارو بهطور انتخابیگیرندههای بتاـ دوآدرنرژیک را تحریک وموجب شل شدن عضلات صاف رحممیگردد.

موارد منع مصرف:

در صورت وجودبیماری قلبی، اکلامپسی، مرگ داخل رحمیجنین، خونریزی پیش از زایمان، جفتسرراهی، پره اکلامپسی شدید، عفونتداخل رحمی، تحت فشار بودن تاندونهادر ناحیه لگن، سه ماهه اول و دوم باردارینباید مصرف شود.

هشدار:

1 ـ در موارد زیر این داروبااحتیاط فراوان تجویز میشود: مشکوکبودن بهبیماری قلبی، زیادی فشارخون،پرکاری تیروئید، کمی پتاسیم خون، دیابت،پرهاکلامپسی خفیف تا متوسط، مصرفهمزمان با داروهایی که اثرات جانبی مقلدسمپاتیک یا اثر آریتمیزایی دارند. 2 ـ هنگام تجویز وریدی این دارو دربیماران دیابتی، غلظت گلوگز خون بایستیکنترل شود. 3 ـ در موقع مصرف این دارو، بایستیفشارخون و تعداد نبض کنترل شود و دقتشود که تعداد نبض از 140ـ 135 ضربه دردقیقه تجاوز نکند.

عوارض:

تهوع، استفراغ،برافروختگی، تعریق، لرزش اندامها، کمیپتاسیم خون، افزایش ضربان قلب، افتفشارخون، افزایش احتمال خونریزیرحمی، ادم ریوی، درد قفسه سینه وآریتمی از عوارض جانبی دارو هستند. تداخلهای داروئی: تجویز توام مقادیر زیاداین دارو بههمراه مقادیرزیادکورتیکواستروئیدها، استازولامید،مدرهای موثر برقوس هنله، مدرهایتیازیدی و مقادیر زیاد تئوفیلین موجبافزایش خطر بروز کمی پتاسیم خونمیگردد.

نکات:

1 ـ برای بهحداقلرسانیدن احتمال بروز ادم ریوی ناشی ازانفوزیون وریدی این دارو، بهتر استبهعنوان رقیقکننده از گلوگز 5% استفادهنموده و حجم مایع انفوزیون حداقل باشد. 2 ـ برای بهحداقل رساندن خطر افت فشارخون باید در طول مدت انفوزیون این دارو،بیمار در حالت خوابیده بهطرف چپ بدنباشد.

میزان مصرف:

تزریقی: در زایمان زودرس ابتدا 50میکروگرم در دقیقه که بهتدریج به350ـ150 میکروگرم در دقیقه افزایشمییابد انفوزیون وریدی میشود و تا48ـ12 ساعت پس از متوقفشدنانقباضات رحم، باهمین مقدار انفوزیونادامه مییابد (حداکثر سرعت مجازانفوزیون 350 میکروگرم در دقیقهمیباشد) یا مقدار 10 میلیگرم هر 8ـ3ساعت که تا 48ـ12 ساعت پس از توقفانقباضات ادامه مییابد بهصورت تزریقعضلانی تجویز شود. خوراکی: 10 میلیگرم سی دقیقه قبل از اتمامانفوزیون وریدی، که هر 2 ساعت یکباربهمدت 24 ساعت تکرار میشود و سپس20ـ10 میلیگرم هر 6 ـ 4 ساعت تجویزمیشود. حداکثر مقدار مصرف روزانه ازراه خوراکی 120 میلیگرم است.

تداخل داروئی:

اشکال:

Injection: 50 mg/5 ml Scored Tablet: 10 mg