متیل ارگونوین بهمنظورپیشگیری و درمان خونریزی پس اززایمان یا سقطجنین بهکار برده میشود.در درمان سقط ناقص نیز ممکن استبهکار برده شود.
جذب خوراکی دارو سریع وبهمیزان 60 درصد و جذب عضلانی دارو 78درصد میباشد. متابولیسم دارو کبدی بودهو دارای متابولیسم اولین عبور کبدی بالاییمیباشد. پس از تجویز خوراکی، اثر داروپس از 10ـ 5 دقیقه شروع و بهمدت 3 ساعتادامه مییابد. در تزریق داخل عضلانی اثرپس از 5 ـ2 دقیقه شروع و برای 3 ساعتباقی میماند. در تزریق داخل وریدی، شروعاثر فوری و طول اثر 45 دقیقه میباشد.حذف دارو عمدتا کلیوی است.
میتل ارگونوین عضله رحم رامستقیما تحریک میکند. انقباض دیوارهرحم و اطراف رگهای خونریزی دهنده درمحل جفت سبب توقف خونریزی میشود.متیل ارگونوین شبیه دیگر آلکالوئیدهایارگوت، باتحریک گیرندههای سروتونین وآلفا آدرنرژیک سبب انقباض عروقسرخرگی میشود. اثرات اکسیتوسیکمتیل ارگونوین بیش از اثرات عروقی آنمیباشد.
این دارو در آنژینصدری ناپایدار، انفارکتوس میوکارد،بیماریهای قلبی ـ عروقی، بیماری سرخرگکرونر، سابقه بیماریهای عروق مغزی وحملات ایسکمیک ناپایدار، اکلامپسی، پرهاکلامپسی، سابقه افزایش شدیدفشارخون، بیماریهای انسدادی عروقمحیطی و سندروم رینود نباید مصرفشود.
1 ـ دارو را قبل از زایمان یا خروججفت نباید بکار برد. 2 ـ در اختلالات کبدی و کلیوی، کاهشکلسیم خون، تنگی دریچه میترال،شانتهای دهلیزی ـ بطنی و عفونتبااحتیاط مصرف شود.
مهمترین عوارض جانبیدارو شامل آهستهشدن ضربان قلب، دردقفسه سینه، واکنشهای آلرژیک، اسپاسمعروق محیطی، تهوع و استفراغ (خصوصاپس از تزریق داخل وریدی)، دردمعده یاشکم، اسهال، سرگیجه، تعریق ووزوزگوش میباشند. تداخلهای داروئی: مصرف همزمان بابیهوشکنندههای عمومی خصوصاهالوتان سبب افزایش انقباض عروقمحیطی میشود. هالوتان باغلظت بالاتر از1 درصد بااثرات اکسیتوسیک متیلارگونوین تداخل کرده و باعث تشدیدخونریزی رحمی میشود. مصرفهمزمان با بروموکریپتین و دیگرآلکالوئیدهای ارگوت میتواند سببافزایش فشارخون، افزایش احتمال سکتهمغزی، تشنج و انفارکتوس میوکارد شود.متیل ارگونوین سبب کاهش اثراتنیتروگلیسرین و سایر داروهای ضدآنژینمیشود، و در ضمن اثر داروهایمنقبضکننده عروق و افزایش دهنده فشارخون (مقلدهای سمپاتیک) را افزایشمیدهد.
1 ـ خطر ارگوتیسم وقانقاریا بامصرف طولانی مدت دارو وجوددارد. 2 ـ از آنجا که عفونت سبب افزایشحساسیت به دارو میشود، بروز هر نوععفونت باید بهپزشک اطلاع داده شود. مقدار مصرف خوراکی: 0/20/4 میلیگرم 4ـ2 بار در روزکه تا برطرف شدن خطر خونریزی ادامهمییابد. معمولا مصرف دارو بهمدت 48ساعت کافی میباشد ولی در برخی ازبیماران (خصوصا در درمان سقط ناقص)ممکن است مصرف دارو تا 7 روز ادامهیابد. تزریقی: مقدار موردنیاز دارو از طریقتزریق داخل وریدی یا داخل عضلانی 0/2میلیگرم میباشد که در صورت لزوم 4ـ2ساعت بعد (تا 5 نوبت) قابل تکرار است.
Injection: 0.2 mg/ml Tablet: 0.25 mg