آتنولول در درمان آنژینصدری مزمن، کنترل زیادی فشارخون (بهتنهایی یا همراه سایر داروهای کاهندهفشارخون) و پیشگیری از انفارکتوسمجدد میوکارد مصرف میشود.
حدود 50 درصد دارو ازمجرای گوارش جذب میشود. پیوند ایندارو به پروتئینهای پلاسما اندک است.متابولیسم دارو به مقدار کم در کبد صورتمیگیرد. نیمه عمر دارو 7 ـ 6 ساعت و زمانلازم برای رسیدن به اوج اثر 4 ـ 2 ساعتمیباشد. دارو از راه کلیه دفع میشود.
این دارو در شوک قلبی،نارسایی آشکار قلب، بلوک قلبی درجه دویا سه دهلیزی ـ بطنی، برادی کاردیسینوسی و کاهش فشار خون سیستولیکبه کمتر از 100 میلیمتر جیوه (برایپیشگیری از انفارکتوس مجدد میوکارد)نباید مصرف شود.
1 ـ مصرف این دارو در موارد زیرباید با احتیاط صورت گیرد: آسم نایژهای،آمفیزم یا برونشیت غیر آلرژیک، نارساییاحتقانی قلب، دیابت، پرکاری تیروئید،افسردگی روانی یا سابقه ابتلاء به آن. 2 ـ مقدار مصرف این دارو در سالمندان بایدبر اساس پاسخ بیمار تعیین شود، زیرا ازیک طرف به علت کاهش حساسیت اینبیماران به اثر دارو ممکن است افزایش مقدارمصرف لازم باشد و از طرف دیگر به علتکاهش توانایی متابولیسم و دفع دارو کاهشمقدار مصرف ممکن است ضرورت یابد. 3 ـ در بیماران مبتلا به عیب کار کلیه،مقادیر مصرف آتنولول باید کاهش یابد. 4 ـ در صورت بروز افسردگی ناشی از ایندارو، مصرف آن باید قطع شود. 5 ـ اگر بعد از یک دوره درمان طولانی بااین دارو قطع مصرف آن ضرورت پیداکند، باید بتدریج و حداقل طی سه روز تا دوهفته قطع شود. در طول این مدت، بیمارباید از فعالیتهای شدید بدنی پرهیز کند تاخطر بروز انفارکتوس میوکارد یا آریتمیبه حداقل برسد. اگر پس از قطع مصرفدارو، علایم قطع مصرف بروز کرد، بایدمصرف دارو را بهطور موقت از سر گرفتو به دنبال بهبود بیمار، مصرف دارو را بااحتیاط قطع کرد.
برادی کاردی، نارساییقلب، اختلال در هدایت قلب، اسپاسمبرونش، انقباض عروق محیطی، اختلالاتگوارشی، خستگی، اشکال در بخواب رفتن،بثورات جلدی، اشکال در تنفس یا خسخس کردن، سردی دستها و پاها،افسردگی ورم مچ و ساق پا، ضربانآهسته و غیر عادی قلب و سردرد بامصرف این دارو گزارش شده است.
1 ـ هیچیک از نوبتهایمصرف این دارو نباید فراموش شود،بخصوص اگر روزی یکبار مصرفمیشود. 2 ـ این دارو، زیادی فشار خون را درماننمیکند، بلکه آن را کنترل مینماید. مصرفآن ممکن است تا پایان عمر ضروری باشد. 3 ـ مصرف دارو، حتی در صورتاحساس بهبودی، باید ادامه یابد. 4 ـ اگر صورتی که یک نوبت مصرف داروفراموش شود، به محض بیادآوردن آننوبت باید مصرف شود، ولی اگر تا زمانمصرف نوبت بعدی 4 ساعت باقیماندهباشد، از مصرف آن نوبت خودداری شودو مقدار مصرف بعدی نیز دو برابر نگردد. 5 ـ در بیماران مبتلا به دیابت، با مصرفاین دارو علایم کمی قندخون ممکن استتخفیف یابد یا گاهی غلظت قند خونافزایش یابد. 6 ـ از مصرف با سایر داروها، بهویژهداروهای مقلد سمپاتیک که نیاز به نسخهپزشک ندارند، باید خودداری گردد.
بزرگسالان: در درمان آنژین صدری، ابتدا50 میلیگرم یک بار در روز مصرفمیشود که پس از یک هفته، در صورتنیاز و تحمل زیاد بتدریج تا 100 میلیگرمافزایش مییابد. بهعنوان پایین آورندهفشارخون، ابتدا 50 ـ 25 میلیگرم یک یا دوبار در روز مصرف میشود که پس از دوهفته، در صورت نیاز و تحمل بیمار تاmg/day 100 ـ 50 افزایش مییابد.
مقدار مصرف انسولینو داروهای خوراکی پایین آورنده قندخون، هنگام مصرف همزمان با این داروباید تنظیم گردد تا از کاهش بیش از حد قندخون جلوگیری شود. در صورت مصرفهمزمان داروهای مسدودکننده گیرنده بتا ـآدرنرژیک با داروهای مسدود کنندهکانالهای کلسیمی یا کلونیدین، اثرات کاهشفشارخون ممکن است تشدید شود.مصرف همزمان داروهای مهار کنندهمونوآمین اکسیداز با این دارو، به علتامکان افزایش شدید فشارخون، توصیهنمیشود. در صورت مصرف همزمان ایندارو با آمینهای مقلد سمپاتیک که دارایفعالیت بتا ـ آدرنرژیک هستند، ممکن استاثرات هر دو دسته دارو کاهش یابند.گزانتینها در صورت مصرف همزمان بااین دارو ممکن است موجب مهار اثراتدرمانی هر دو دسته دارو شوند. همچنین،کلیرانس تئوفیلین افزایش مییابد.
Tablet : 50 mg, 100 mg