تیوپنتال بهطور عمده برایالقای بیهوشی عمومی و به تنهایی بهعنوانبیهوش کننده وریدی در اعمال جراحیکوتاه مدت که حداقل تحریکات دردناک رادارند، مصرف میشود. همچنین بهعنوانداروی کمکی به همراه سایر بیهوشکنندهها و برای ایجاد خواب در حینبیهوشی متعادل همراه با داروهای دیگرمانند داروهای ضد درد با شل کنندههایعضلانی بهکار میرود. تیوپنتال ممکناست در مقادیر کم همراه با داروهای مخدرو نیتروزاکساید برای ادامه بیهوشی دراعمال جراحی طولانی مدت بهکار رود.تیوپنتال بهصورت مصرف کوتاه مدتجهت کنترل حالتهای تشنجی طی بیهوشیاستنشاقی یا پس از آن، بیحسی موضعی یاسایر علل مصرف میشود. تیوپنتال در درمان افزایش فشار داخلجمجمهای در صورتی که وضعیت تنفسیبیمار به اندازه کافی کنترل شده باشدمصرف میگردد و نیز ممکن است برایکاهش فشار داخل جمجمهای طی استفادهاز بیهوش کنندههای استنشاقی مصرفشود. تیوپنتال به منظور نارکوآنالیز در اختلالاتروانی بهکار میرود. تیوپنتال با مقادیرمصرف زیاد برای جلوگیری از کاهشاکسیژن خون و ایسکمی مغز پس از واردشدن آسیب به سر و سایر موارد مشابهمصرف شده است.
به علت حلالیت زیاد آن درچربی و درجه یوانیزاسیون کم آن بهسرعت از سد خونی ـ مغزی عبور کرده واز مغز به سایر بافتهای بدن منتشرمیشود. متابولیسم دارو عمدتا کبدی استو مقدار کمی از آن نیز در سایر بافتهابهویژه کلیهها و مغز متابولیزه میشود.
تیوپنتال یک بیهوش کننده ازدسته باربیتوراتهای خیلی کوتاه اثر بودهو دستگاه عصبی مرکزی را تا حد ایجادخواب و بیهوشی تضعیف میکند. ولی اثرضد دردی ندارد. بهنظر میرسد که ایندارو از طریق افزایش پاسخ به GABA،کاهش پاسخ به گلوتامات و کاهش مستقیمتحریک پذیری بوسیله افزایش هدایتغشایی عمل میکند و بدین وسیله موجبکاهش تحریک پذیری سلولهای عصبی وایجاد بیهوشی میگردد. در ضمن با انتقال تکانههای عصبی بهطرف قشر مغز تداخل مینماید.
این دارو در بیمارانمبتلا به پورفیری حاد یا پورفیری باتظاهرات پوستی یا سابقه ابتلای به آننباید مصرف شود.
در موارد بیماری شدید قلبی ـعروقی، کمی فشارخون یا شوک،بیماریهای تنفسی شامل تنگی نفس یاانسداد مجاری تنفسی بخصوص آسممداوم این دارو باید با احتیاط فراوانتجویز شود.
واکنشهای آلرژیک، دردشکم، اضطراب یا بیقراری، بثورات جلدی،کهیر، خارش یا قرمزی پوست، تورمپلکها یا لبها، کاهش غیر عادی فشارخون،خس خس سینه و آریتمی قلبی و تضعیفدستگاه تنفسی، ترومبوفلبیت، ضعفگردش خون و تحریکات تنفسی با مصرفاین دارو گزارش شده است.
1 ـ در بیماری حاد کبدی،بهتر است مقدار تجویز دارو برای القاءبیهوشی کاهش یابد.
بزرگسالان: برای القای بیهوشی عمومیبزرگسالان بهعنوان یک راهنمای کلی 100 ـ 50 میلیگرم بر حسب نیاز یا 4mg/kg ـ 3 بهصورت مقدار مصرف واحدتزریق وریدی میشود. مقدار نگهدارندهنیز باید توسط پزشک برای هر فرد بهطور جداگانه تعیین شود، ولی بهعنوان یک راهنمای کلی 100 ـ 50میلیگرم برحسب نیاز بیمار تزریق وریدیمیشود. در افزایش فشار وریدی مغزی3/5mg/kg ـ 1/5 بهصورت متناوب که درصورت نیاز تا کاهش فشار داخل جمجمهمیتوان آن را تکرار کرد، تجویز میشود.در حالتهای تشنجی 125 ـ 50 میلیگرم هرچه سریعتر بعد از شروع تشنج تزریقوریدی میشود. و در موارد نارکوآنالیزمحلول 2/5 درصد با سرعت 100 میلیگرمدر دقیقه همزمان با شمارش معکوس از100 توسط بیمار تزریق میشود که بعد از اختلال در شمارش و قبل از اینکه خواب واقعی ایجاد شود تزریق را باید قطع کرد. کودکان: برای القای بیهوشی عمومی در کودکان تا 15 سال مقدار مصرف برای هر بیمار باید توسط پزشک تعیین گردد ولی بهعنوان یک راهنمای کلی 7 mg/kg ـ 2 تزریق میشود. مقدارمصرف نگهدارنده نیز برای هر بیمار باید توسط پزشک تعیین گردد، ولیبهعنوان راهنمای کلی mg/kg 1 برحسبنیاز میباشد.
این دارو با داروهایمضعف CNS تداخل دارد.
Injection : 500 mg, 1 g