وارفارین

این دارو برای پیشگیری ازآمبولی در بیماری روماتیسمی قلب وفیبریلاسیون دهلیزی، پشگیری از تشکیللخته پس از نصب دریچههای مصنوعیقلب، پیشگیری و درمان ترومبوز وریدی وآمبولی ریوی و حملات ایسکمیک گذرامصرف میشود.

وارفارین، مانند سایرداروهای خوراکی ضد انعقاد خون، دارایاثر غیر مستقیم ضد انعقادی است و ازطریق مهار ساخت فاکتورهای انعقادی II،VII، IX و X در کبد و در مسیر وابسته بهویتامین K، اثر خود را اعمال میکند.

این دارو در موارد زیرنباید مصرف شود: تهدید به سقط جنین یاسقط ناقص، آنوریسم، خونریزی فعال،خونریزی مغزی نخاعی، جراحی اخیراعصاب، جراحی اخیر چشم یا سایرجراحیهای عمده، دیسکرازی خونی،هموفیلی، تمایل به خونریزی، افزایششدید و کنترل نشده فشارخون،پریکاردیت و قرحه گوارشی.

این دارو در موارد زیر باید بااحتیاط مصرف شود: دیابت شدید، زایمان اخیر، عیب شدید کارکلیه، ضربه شدید بویژه به سیستماعصاب مرکزی، ضایعات دستگاه تنفسییا ادراری، واسکونیت شدید، کارسینوماحشاء، عیب شدید کار کبد یا سیروز،کمبود ویتامین C و K، بیحسی ناحیهای،سوراخ کردن نخاع، آندوکاردیت تحت حادباکتریایی و پلی ارتریت.

خونریزی، حساسیتمفرط، بثورات جلدی، ریزش مو، اسهال،کاهش هماتوکریت، تیره شدن انگشتان،نکروز پوست، یرقان، اختلال در عملکردکبد، تهوع، استفراغ و التهاب لوزالمعده بامصرف دارو گزارش شده است. تداخلهای داروئی: مصرف همزمانوارفارین با داروهای زیر ممکن است اثرضد انعقادی این دارو را افزایش دهد:آلوپورینول، آمیودارون، استروئیدهایآنابولیک، آندروژنها، داروهای خوراکیضد دیابت (اثر داروهای فوق نیز ممکن است افزایش یابد)، سالیسیلاتها از جملهاسید استیلسالیسیلیک، برخی ازسفالوسپورینها، کلرآمفنیکل، سایمتیدین،کلوفیبرات، دانازول، دکستران، دیپیریدامول، دی سولفیرام، اریتورمایسین،جم فیبروزیل، ایندومتاسین ایبوپروفن،مفنامیک اسید، متی مازول، مترونیدازول،نالیدیکسیک اسید، اکسی فن بوتازون، فنیتوئین (ابتدا افزایش و سپس کاهش اثر ضدانعقادی)، پروپیل تیواوراسیل، کینیدین،سولفونامیدها و هورمونهای تیروئید،همچنین مصرف همزمان داروهای زیر باوارفارین ممکن است اثر ضد انعقادی ایندارو را کاهش دهند: آنتاسیدها، اسید آسکوریک (در مقادیرزیاد)، باربیتوراتها، کاربامازپین،کلسیترامین، داروهای خوراکی ضدبارداری (ممکن است ار دارو افزایش یاکاهش دهند)، استروژنها، گریزئوفولوین،پیریمیدون، ریفامپین و ویتامین K.

1 ـ انجام آزمون زمانپروترومبین و مراجعه به پزشک بطورمنظم، به منظور بررسی پیشرفت درمانضروری است. 2 ـ از مصرف یاقطع سایر داروها از جملهسالیسیلاتها یاسایر داروهایی که نیاز بهنسخه پزشک ندارند، بدون تجویز پزشک،باید خوداری شود. 3 ـ در صورت بروز هرگونه علامتخونریزی، مراجعه به پزشک ضروریاست.

در بزرگسالان،10mg/dayـ15 برای 4 ـ 2 روز و سپس10mg/dayـ2 براساس نتایج آزمونپروترومبین مصرف میشود.

Scored Tablet : 2.5 mg, 5 mg