دسموپرسین برای درماندیابت بیمزه نوروژنیک، شب ادراریاولیه (باغلظت طبیعی ادرار)، پرنوشیموقت و پرادراری همراه با تروما یاجراحی در ناحیه هیپوفیز، بیماری فونویل براند نوع I و هموفیلی خفیف نوع A،سردرد Post-lumbar puncture، شبادراری همراه اسکلروز مولتیپل، تشخیصدیابت بیمزه نوروژنیک، تست ارزیابیعملکرد کلیوی و نیز تست پاسخفیبرینولیتیک بهکار میرود.
20ـ10 درصد دارو ازمخاطبینی جذب میشود. بهدنبال تجویزاز راه بینی طی یک ساعت اثر ضدادراریدارو ظاهر میشود و طی 5 ـ1 ساعتبهحداکثر اثر میرسد. متابولیسم داروکلیوی است. طول اثر آنتیدیورتیک داروباتجویز از راهبینی متغیر بوده و 20ـ8ساعت است.
دسموپرسین آنالوگوازوپرسین یا آنتیدیورتیک هورمون (ADH)میباشد. بنابراین با افزایشنفوذپذیری سلولی در مجاری جمعکنندهادرار موجب افزایش بازجذب آب در کلیه ونتیجتا افزایش اسمولالیته ادرار و کاهشهمزمان برون ده ادراری میشود.دسموپرسین اثرات آنتی هموراژیک خودرا از طریق افزایش سطوح پلاسماییفاکتور انعقادی 8 (فاکتور آنتی هموفیلیک)و افزایش فعالیت فاکتور فونویل براند واحتمالا اثر مستقیم بر جدار عروق خونیاعمال مینماید.
این دارو بهمنظوردرمان شب ادراری در مبتلایان بهنارسائیکلیوی، بیماریهای قلبی ـ عروقی و مبتلایانبهزیادی فشارخون شریانی نباید مصرفشود.
1 ـ در بیماران مبتلا بهسیستیکفیبروزیس باید بااحتیاط مصرف شود. 2 ـ در حین درمان با دسموپرسین ازمصرف زیاد مایعات باید خودداری شود.افزایش مصرف مایعات بهویژه درسالمندان و کودکان میتواند موجب کاهشسدیم خون و مسمومیت با آب گردد. دردرمان شب ادراری با اندازهگیری مرتبوزن و فشارخون بیمار میتوان افزایشبیش از حد مایعات بدن را کنترل نمود. 3 ـ تجویز داخل وریدی سریع دارو ممکناست موجب افت فشار خون گردد.
احتباس مایعات و کاهشسدیم خون، در صورتیکه تجویز داروبدون محدودکردن مصرف مایعات باشد(در موارد شدید این عارضه با تشنج همراهاست)، سردرد، تهوع، استفراغ و خونریزیاز بینی گزارش شده است. تداخلهای داروئی: مصرف همزمان باکاربامازپین، کلرپروپامید یا کلوفیبراتمیتواند موجب افزایش اثر ضد ادراریدارو گردد. بهعکس، استفاده همزمان ازداروهایی چون لیتیوم یا نوراپینفرین ازاثر ضدادراری میکاهد.
1 ـ قبل از مصرف دارواز عدم حساسیت فرد بهدارو اطمینانحاصل گردد. 2 ـ در هنگام مصرف دارو از راه بینی دقتبهعمل آید تادارو بیش از میزانتجویزشده مصرف نگردد. 3 ـ در هنگام تجویز دارو برای ارزیابی وتشخیص عملکرد کلیهها، بهتر است مثانهبیمار خالی باشد.
بزرگسالان: برای تشخیص دیابت بیمزه،20 میکروگرم و برای درمان دیابت بیمزهmcg/day 40ـ10 (در یک یا دو مقدار منقسم)تجویز میشود. در درمان شب ادراریاولیه (باتوان طبیعی تغلیظ ادرار) در ابتدابهمیزان 20 میکروگرم قبل از خواب تجویزمیگردد و تنها در صورتیکه مقادیر پایینمقرر نباشند، میتوان مقدار مصرف را تا40 میکروگرم افزایش داد. در شب ادراریهمراه با اسکلروز مولتیپل در افراد با سنکمتر از 65 سال، بهمیزان 20ـ10میکروگرم قبل از خواب تجویز میشود.بهمنظور ارزیابی و تشخیص عملکرد کلیه،40 میکروگرم توصیه میشود. کودکان: میزان تجویز برای تشخیصدیابت بیمزه، مشابه بزرگسالان و دردرمان دیابت بیمزه، mcg/day 20ـ5میباشد. برای درمان شب ادراری اولیه،مقدار مصرف برای کودکان بیش از 5سال، مشابه بزرگسالان و بهمنظور تستتشخیص عملکرد کلیوی، در کودکان 15ـ1سال 20 میکروگرم و کمتر از 1 سال، 10میکروگرم تجویز میشود (میزان مصرفمایعات رادر دو وعده غذای بعدی کودکباید تا 50% کاهش داد.)
Nasal Solution: 0.1 mg/ml