بنزتروپین

بنزتروپین در درمانبیماری پارکینسون و علائم خارج هرمیناشی از داروها، (بهغیر از اختلالاتحرکتی دیررس) تجویز میشود.

دارو از راه خوراکیبهخوبی جذب و بهراحتی وارد CNSمیشود. متابولیسم دارو کبدی است و ازکلیه دفع میشود.

دارو باتصحیح فعالیت اضافیسیستم کولینرژیک مرکزی که ناشی ازنارسایی سیستم دوپامینرژیک است دردرمان پارکینسون سودمند است.

در صورت وجوداحتباس ادراری درمان نشده، گلوکوم بازاویه بسته، انسداد دستگاه گوارش و درکودکان زیر 3 سال نباید مصرف شود.

در صورت وجود بیماری قلبی ـعروقی، نارسایی کبدی یا کلیوی،سالمندان بااحتیاط فراوان مصرف شود.

خشکی دهان، اختلالاتگوارشی، گیجی، تاری دید، احتباس ادرار(باشیوع کمتر)، طپش قلب، افزایشحساسیت، عصبیشدن، توهم،خوابآلودگی از عوارض جانبی دارو هستند. تداخلهای داروئی: استفاده همزمان ایندارو باسایر داروهایی که دارای اثراتموسکارینی هستند، باعث عوارض جانبیچون خشکی دهان، احتباس ادرار، یبوست،منگی در سالمندان میگردد. داروهایضدافسردگی سه حلقهای و مهارکنندههایآنزیم MAO، داروهای ضدجنون دستهفنوتیازین، آنتیهیستامینها، آمانتادین،دیسوپیرامید از این جملهاند. همچنینبنزتروپین باایجاد خشکی دهان، اثراتنیتراتهای زیر زبانی را کاهش میدهد.داروهای مقلد پاراسمپاتیک اثر بنزتروپینرا کاهش میدهند. بنزتروپین جذب گوارشیکتوکونازول را کاهش داده و با اثراتگوارشی سیزاپراید ضدیت میکند.

1 ـ از قطع ناگهانی درماناجتناب شود. 2 ـ این دارو برانجام کارهایی که نیازبهمهارت دارند مثل رانندگی، ممکن استتاثیر بگذارد.

از راه خوراکی 1ـ0/5میلیگرم (معمولا موقع خواب) که بهتدریجافزایش یافته و تاحداکثر mg/day 6میرسد. مقدار مصرف نگهدارنده4mg/day ـ 1 است که بهصورت یک جا یامنقسم مصرف میشود. در سالمندانترجیحا حداقل مقدار دارو باید مصرفشود. از راه تزریق عضلانی یا وریدی 2ـ1میلیگرم که در صورت بروز مجدد علائمتکرار میشود، تجویز میگردد.

Injection: 2 mg/2ml Scored Tablet: 2 mg